یکی از قدرتمند ترین نیازها و غرایزی که در انسان وجود دارد غریزه جنسی است. نیاز جنسی مانند نیاز به آب و غذا از نیازهایی است که بایستی از روش صحیح ارضا گردد. همانگونه که ارضا نیاز به غذا باید از مسیر حلال و غذاهای طیّب و مفید باشد، ارضا غریزه جنسی و شهوات نیز باید قانونمند و از راههای صحیح صورت گیرد. همانگونه که دزدی برای رفع نیاز گرسنگی منجر به هرج و مرج و مفاسد مختلف فردی و اجتماعی می گردد، ارضاء شهوت به غیر از روش معقول و نظام مند نیز منجر به مفاسد مختلف فردی، خانوادگی و اجتماعی و هم مفاسد اخروی و معنوی می گردد.

از نظر علم و تجربه ثابت شده است که یکی از عوامل اصلی و ناخودآگاه تحریک و ترشح غدد و هورمونهای جنسی، «نگاه» می باشد. نگاه به نامحرم هرچند اگر بدون قصد تلذّذ باشد عمل طبیعی و غریزی خود را انجام می دهد و زمینه تحریک شهوت انسان را در زمان نگاه یا بعد از آن ایجاد می کند.
تحریک غریزه جنسی به گونه نامشروع نیز آثار شوم و نکبت بار فراوانی بر ابعاد مختلف انسان و جامعه بشری ایجاد می نماید. اسراف، انحراف و هدر رفتن نیروهای فکری، اجتماعی و معنوی انسان، زمینه سازی سردی روابط خانوادگی (شخصی که نگاه خود را کنترل نمی کند با یک همسر ارضا نمی شود)، حالت حسرت و ناکامی، از دست دادن آرامش روانی، میل به گناه (لواط، زنا ، استمناء و....) و بالاخره گرایش به گناهان مختلف از جمله آثار سوء نگاه حرام است که در عرصه زندگی فردی، خانوادگی و اجتماع ظاهر می گردد.
امام علی علیه السلام می فرمایند: چشم پیش قراول دل، جلودار فتنه، دام شیطان و نگاه حرام سبب کاشتن بذر شهوت و نهال گناه (زنا، لواط، استمناءو ...) است (میزان الحکمه، محمدمحمدی ری شهری. ماده النظر).
و اما پاسخ سؤال:
دوست عزیز برای جلوگیری از چشم‌چرانی مردان و خودنمایی زنان، می‌بایست در سه زمینه بحث شود:
1- وظایف فردی
2- وظایف اجتماعی
3- وظایف مسئولین

1- وظایف فردی:
*«وظایف فردی در خصوص چشم‌چرانی»:
ما بعنوان یک مسلمان می‌بایست نسبت به تکالیف خود، کسب آگاهی نموده، به دستورات دین عزیز اسلام عمل کنیم و با عمل به اوامر و پرهیز از نواهی الهی، موجبات سعادت دنیا و آخرت را برای خود فراهم کنیم. از جمله دستورات مهمی که در سعادت فرد و جامعه بسیار مؤثر است، کنترل چشم آحاد مردم –مردان و زنان- از نگاه حرام است.
نگاه به نامحرم باعث سختی زندگی و زیادی حسرت و افسوس است. قران کریم در این مورد می فرماید: «قُلْ لِلْمُؤْمِنینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِکَ أَزْکى‏ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبیرٌ بِما یَصْنَعُونَ (نور آیه 30). به مؤمنان بگو چشمهاى خود را (از نگاه به نامحرمان) فروگیرند، و عفاف خود را حفظ کنند این براى آنان پاکیزه‏تر است خداوند از آنچه انجام مى‏دهید آگاه است!».
منظور این است که انسان به هنگام نگاه کردن معمولاً منطقه وسیعی را زیر نظر می گیرد؛ هر گاه نامحرمی در حوزه دید قرار گرفت، چشم را چنان فرو گیرد که آن نامحرم از منطقه دید مستقیم و عمیق او خارج شود. یعنی به او نگاه خیره نکند اما راه و چاه خود را نیز ببیند.
درحدیثی که ویژگی های رسول گرامی اسلام ـ صلی الله علیه و آله ـ را توصیف می کند چنین آمده است: (و اذا فرح غض طرفه - وقتی که خوشحال می شد چشمانش را به صورت نیمه بسته در می آورد.) مرحوم مجلسی این جمله را در بحارالانوار چنین تفسیر کرده است: پلک چشم را می شکست و سر را پایین می انداخت و چشمها را نمی گشود, چنین می کرد تا از سبکسری و سرمستی به دور باشد. پس غض بصر یعنی کم کردن نگاه و خیره نشدن.
پس خواست قرآن رعایت عفت عمومی برای زن و مرد است و این کار از وظایف ضروری و واجب مومنین شمرده شده است.
نگاه کردن مرد به بدن زن نامحرم چه با قصد لذّت و چه بدون آن حرام است و نگاه کردن به صورت و دستها، اگر با قصد لذّت باشد، حرام است، بلکه احتیاط واجب آن است که بدون قصد لذت هم نگاه نکنند.
در روانشناسی دینی ارتباط نزدیکی میان نگاهداری چشم از نامحرم و نگاهداشتن دامان از آلودگی به زنا وجود دارد. سید قطب می نویسد: «حفظ فرج پی‌آمد طبیعی خواباندن چشم است و گامی است در استواری اراده و هوشیاری در حفاظت از افتادن در گناه و تسلط بر خواهشهای نفسانی؛ از این رو بین آن دو، در یک آیه جمع کرده تا نشان دهد یکی سبب و دیگری نتیجه آن است. و هر دو گامهایی هستند پی در پی در صفحه دل و صحنه زندگی! (فی خلال القرآن، ج 4، ص 2512).
پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرمایند: (لِکُلِ عُضْوٍ مِنِ ابْنِ ادَمَ حَظّاً مِنَ الزِّنا فَالْعَینُ زِناهُ النَّظَرُ وَ للِّسانُ زِناهُ الْکَلامُ وَ‌الأُذُنان زِناهُما السَّمْعُ – برای هر عضوی از بدن انسان زنایی وجود دارد، زنای چشم، نگاه کردن، زنای زبان، سخن گفتن و زنای گوش ها، شنیدن حرام است.(مستدرک الوسائل، ج 14، ص 269).
حضرت علی ـ علیه السلام ـ به نقل از انجیل می فرماید: «در تورات نوشته شده زنا نکن، ولی من می گویم اگر حتی با نظر شهوت آلود به کسی نگاه کنی همان وقت در دلت با او زنا کرده ای». و نیز می فرماید: «نابینا بودن بهترازنگاه های نامشروع است». پس فاصله بین نگاه و گناه اندک است.
*«وظایف فردی در خصوص خودنمایی»:
اصولا زنان و مردان –بویژه زنان- گرایش به خودآرایی دارند تا این گونه ‌جنس مخالف را برانگیزند و توجه آنان را به خود جلب و جذب کنند. لذا در اسلام تهییج همسران از طریق خودآرایی مورد تشویق و ترغیب قرار گرفته و آیات و روایات بسیاری در این زمینه وارد شده است که چگونه همسران به این نیاز طبیعی یکدیگر پاسخ دهند و با پوشیدن و آراستن خود به زر و زیور و جامه‌های زیبا و خوشنگار، شرایط مناسب و شایسته‌ای برای پاسخ به عواطف و احساسات یکدیگر در این حوزه فراهم آورند.
اما از آن‌جایی‌که هرگونه تهییج جنس مخالف از سوی دیگران به معنای شکستن حدود الهی است، امری ممنوع و محرم دانسته شده است. بر این اساس همه عوامل و ابزارهای تهییج جنسی جنس مخالف، تحریم شده و قوانین سفت و سختی در این باره وضع شده است تا جامعه در سلامت باقی بماند. از جمله این قوانین حجاب است.
قانون حجاب، اختصاصی به مرد و زن ندارد و همگان موظف به اجرای دقیق آن هستند. هر چند که میزان و شرایط حجاب در مرد و زن فرق می‌کند و این تفاوت به سبب اختلاف طبیعی در زن و مرد است.
زنان یک جامعه، نقش بسیار مهمی در سلامت روحی و روانی اجتماع خود دارند. لذا لازم است زنان درباره‌ی عواقب خودنمایی و بی‌حجابی و یا بدحجابی آگاهی کسب کنند؛ از جمله:
1- برهنگی زنان که طبعاً پیامدهائی هم‌چون آرایش و عشوه‌گری و امثال آن همراه دارد، مردان -مخصوصا جوانان- را در یک حالت تحریک دائم قرار می‌دهد؛ تحریکی که سبب کوبیدن اعصاب آنها و ایجاد هیجان‌های بیمارگونه عصبی و گاه سرچشمه امراض روانی می‌گردد. مگر اعصاب انسان چقدر می‌تواند بار هیجان را بر خود حمل کند؟ مگر روان پزشکان نمی‌گویند هیجان مستمر عامل بیماری است؟ اسلام می‌خواهد مردان و زنان مسلمان، روحی آرام و اعصابی سالم و چشم و گوشی پاک داشته باشند، و این یکی از فلسفه‌های حجاب است.
خودنمایی و عدم رعایت حجاب، سبب به گناه افتادن دیگران می‌شود و فردی که حجاب را رعایت نکرده، به گناه دیگران کمک کرده و شریک جرم به حساب می‌آید.
2- افزایش طلاق و ازهم‌گسیختگی زندگی زناشوئی یکی از دیگر آثار خودنمایی زنان است. چون «هر چه را دیده بیند دل کند یاد» و به دنبال دیدن، هوس‌بازی انسان سبب می‌شود که هر روزی به یکی دل ببندد و دیگری را رها کند.
3- گسترش دامنه فحشا و افزایش فرزندان نامشروع از دردناک‌ترین پیامدهای بی‌حجابی و خودنمایی است.
4- ابتذال زن و سقوط شخصیت او و تبدیل شدن به وسیله‌ای برای اشباع هوس‌های سرکش مشتی آلوده و امیر المؤمنان علیه السلام می‌فرماید: «در آخرالزمان که بدترین زمان‌هاست جمعی از زنان پوشیده‌های برهنه‌اند و از خانه با خودآرایی بیرون می‌آیند؛ اینان از دین بیرون رفتگانند و داخل در فتنه‌ها شده و به سوی شهوت تمایل دارید و به طرف لذات نفسانی در شتابند. حرام‌ها را حلال می‌دانند و در دوزخ به عذاب ابدی گرفتار».
عمل به نکات زیر نیز در پرهیز از چشم‌چرانی و خودنمایی بسیار مؤثر است:
- تلاوت مستمر و روزانه‌ی قرآن کریم (حداقل یک صفحه در روز، با توجه به معانی آن).
- اهمیت به نماز اول وقت.
- ابراز محبت به همسر و تقویت بعد عاطفی در روابط خانوادگی.
- یاد مرگ و رفتن به قبرستان‌ها

2- وظایف اجتماعی:
از مهمترین وظایف آحاد مردم برای جلوگیری از چشم‌چرانی و خودنمایی، امر به معروف و نهی از منکر است.
فریضه امر به معروف و نهى از منکر، در همه ادیان مطرح بوده است و وجوب آن اختصاص به مسلمانان ندارد. این حکم در میان بنى اسرائیل به چشم مى‏خورد. خداوند در قرآن مى‏فرماید: «اهل کتاب همه یکسان نیستند؛ بلکه پاره‏اى از آنان به انجام این فریضه مى‏پردازند و از نیکان به شمار مى‏روند».آل عمران (3)، آیه 113 و 114. لقمان اجراى این فریضه را به فرزندش سفارش مى‏کند.لقمان (31)، آیه 17. خداوند به حضرت موسى و هارون دستور مى‏دهد که با زبان نرم، فرعون را نصیحت کنند.طه (20)، آیه 43 و 44.
امر به معروف و نهى از منکر، از مهم‏ترین، بهترین و عالى‏ترین فریضه‏ها و واجبات اسلامى است؛ به طورى که برخى از فقیهان، آن را از ضروریات دین دانسته‏اند. در آیات و روایات گوناگونى به آن سفارش شده است و تعابیر زیبایى در آنها به چشم مى‏خورد. حضرت على‏علیه السلام مى‏فرماید: «تمام کارهاى نیک و (حتى) جهاد در راه خدا در برابر امر به معروف و نهى از منکر، همچون آب دهان در برابر دریاى پهناورى است».«وَ ما اَعْمالُ الْبِرٌّ کُلُّها وَ الْجهادُ فى سَبیلِ اللَّهِ عِنْدَ الْاَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْىِ عَنِ الْمُنْکَرِ اِلاَّ کَنْفثة فِى بَحْرٍ لُجّى»: نهج البلاغه، کلمات قصار، ش 374.
امام باقرعلیه السلام مى‏فرماید: «بد قومى هستند، قومى که بر امر به معروف و نهى از منکر عیب مى‏گیرند و آن را بى ارزش مى‏پندارند».«بِئْسَ الْقَوْمِ قَومٌ یَعیبُونَ الْاَمْرِ بِالْمَعْروفِ وَ النَّهْىَ عَنِ الْمُنْکرِ»: وسائل الشیعه، ج‏11، ط جدید، ص‏392.
ذکر چند امر در این زمینه لازم است:
1. این فریضه از تکالیف همگانى است و همه مسلمانان باید آن را پاس بدارند. این چنین نیست که در زمان اقتدار حاکمیت اسلامى، این فریضه تنها بر دوش نیروهاى انتظامى و قوه قضاییه و سایر نهادهاى دولتى قرار داشته باشد؛ بلکه تک تک آحاد مردم به انجام این فریضه موظف‏اند. امر به معروف و نهى از منکر، واجب کفایى است و چنانچه عده‏اى به اجراى آن بپردازند و به گسترش معروف و از بین بردن منکر اقدام ورزند، انجام دادن آن از دیگران ساقط مى‏شود.
2. در اجراى فریضه امر به معروف و نهى از منکر، بین زن و مرد تفاوتى نیست و هر دو گروه، در این راستا وظیفه و مسؤولیت دارند.
3. یکى از مراتب امر به معروف و نهى از منکر اقدام و برخورد عملى با شخص گنه‏کار است؛ ولى به فتواى مراجع تقلید، این امر باید با اجازه حاکم شرع و مسؤولان حکومت اسلامى انجام گیرد و بدون اجازه آنها جایز نیست.آیت‏الله مکارم، استفتاءات، ج 2، س 1377؛ آیت‏الله صافى، جامع الاحکام، ج 2، س 1456؛ آیت‏الله سیستانى، منهاج الصالحین، ج 1، م 1773؛ آیت‏الله خامنه‏اى، اجوبة الاستفتاءات، س 1054.
4. این فریضه داراى شرایطى است که بدون فراهم آمدن آنها، انجام دادن آن بر شخص واجب نیست؛ بلکه در برخى موارد نیز حرام است.
در مسئله امر به معروف ونهی از منکر مرحله اول قطعا آگاهی دادن است، زیرا ممکن است شخصی که مرتکب منکر شده است نسبت به منکر بودن فعلی که انجام میدهد، بی اطلاع باشد. این موضوع در ذات این فریضه بزرگ نهفته است، یعنی شما با انجام این فریضه هم شخص خاطی را نسبت به خلاف و منکر بودن آن آگاه میکنید و هم راه درست و به اصطلاح معروف را به او نشان میدهید.
در مسأله امر به معروف و نهى از منکر شایسته است جهات متعددى در نظر گرفته شود:
الف) احکام شرعى مربوط به امر به معروف و شرایط وجوب و مراتب آن. امر بمعروف در مورد ترک واجبات و نهى از منکر در مورد انجام محرمات است و شرایطى دارد که بعضى از آن عبارتند از: 1- آمر به معروف و ناهى از منکر واجبات و محرمات را بشناسد 2- کسى که مرتکب معصیت شده قصد تکرار آن را داشته باشد 3- مراحل امر به معروف و نهى از منکر از آسان به شدید رعایت شود مثلاً اگر با آرامش مى‏توان نهى کرد از پرخاش خوددارى شود. 4- احتمال تأثیر داده شود. 5- براى آمر به معروف ضرر جانى یا مالى قابل توجهى نداشته باشد.
ب ) روحیات و ویژگى هاى روانى طرف مقابل. طبیعى است با هر کسى به زبان خاصى باید سخن گفته شود و چه بسا لازم است برخى را به طور غیرمستقیم و از طریق برخى وسایط ارشاد نمود.
ج ) حتى الامکان از منطقى ‏ترین و بهترین زبان استفاده شود. بهتر است ابتدا امتیازات و خوبیهاى افراد به آنان گوشزد شود و سپس تدریجا به بیان ایرادات وارد بر آنها پرداخته شود. در این زمینه هم سعى شود اول یک مسئله مطرح شود و پس از اصلاح تشویق گردد و سپس به همین ترتیب یکى یکى به دیگر مسائل پرداخته شود.
د ) حتى الامکان باید به افراد تفهیم نمود که آنچه به ایشان تذکر داده مى‏شود از سر خیرخواهى و مفید به حال خود آنها است.
ه ) ضمن توجه به نکات فوق نباید انتظار داشت که به هیچ وجه افراد از امر به معروف یا نهى از منکر بدشان نیاید. بلکه وظیفه ما رعایت اصول صحیح اخلاقى و انسانى در تذکر به آنها است ولى این که بپذیرند یا نه و خوششان آید یا بدشان آید خیلى دست ما نیست و نباید از آن خوفى به دل داشت.
{Sحافظ وظیفه تو دعا گفتن است و بس‏# در بند این مباش که نشنید یا شنید کس‏S}

3- وظایف مسئولین:
از جمله وظایف مسئولین عبارت است از:
- تقویت مباحث دینی–بویژه بحث کنترل چشم و حجاب زنان- در مدارس و دانشگاهها بصورت کاربردی، نه کلیشه‌ای.
- ساخت فیلم‌های جذاب و مناسب در این خصوص
- آگاهی دادن به مردم در این زمینه
- ایجاد اشتغال برای جوانان و ریشه‌کن کردن بیکاری
- تقویت فرهنگ ازدواج آسان و کمک مالی به جوانان
و...
پرسشگر گرامی؛
اجازه دهید در ادامه به عواقب شوم چشم‌چرانی اشاره کنیم:
- عامل غفلت و فراموشی: چشم چرانی یکی از مصادیق حب دنیا و عامل مهمی برای بروز غفلت از یاد خدا و خود است. غفلت همان چالش اساسی است که انسان در سر راه کمال و سعادت خود دارد و بیداری اولین نیاز او برای حرکت در این مسیر است. چشم چرانی باعث می شود که انسان هر چه بیشتر به خواب رود و از بیداری و یاد خدا دور ماند.
حضرت علی ـ علیه السلام ـ درباره مواظبت و حفاظت از چشمها می فرمایند: «چیزی در بدن، کم سپاستر از چشم نیست، خواسته اش را ندهید که شما را از یاد خدا باز می دارد؛ لَیْسَ فِی الْبَدَنِ‌ شَیءٌ اَقَلَّ شٌکراً مِنَ الْعَیْنِ فَلا تُعطوها سٌؤلَها فَتَشْغَلکُم عَنْ ذِکْرِ اللهِ‌ عَزَّ وَجَل ( بحارالانوار، ج 101، ص 35).
- اولین گام انحراف عملی: چشم چرانی و نگاه به نامحرم, گذرگاه ورود به منجلاب انحرافات و فساد جنسی است. نگاه های آلوده، تخم شهوت را در دل بارور ساخته، صاحبش را به فتنه, انحراف و گناه مبتلا می کند. امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: «چشم چرانی، تخم شهوت را در دل می کارد و چنین کاری برای نگاه‌کننده کافی است که منشأ فتنه گردد».
پیامبر خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: نگاه به نامحرم تیر زهرآلودی از تیرهای شیطانی است. «النَّظَرُ سَهمٌ مَسْموُمٌ مِنْ سِهامِ اِبلیسَ ...؛( بحارالانوار، ج 104، ص 38). پس باید مراقب چشمان خویش باشیم، تا شیطان از آن برای تخریب ایمان ما و ناموس مردم استفاده نکند.
- حسرت و اندوه طولانی: امام صادق ـ علیه السلام ـ می فرماید: چه بسا نگاه هایی که غصه های طولانی را در پی دارد. به این معنی که چشم قوی ترین ابزار حسی است. یعنی میدان آستانه تحریک چشم از بقیه حواس بیشتر است و بیشترین تحریکات حسی را دریافت می کند و این دل است که بعد از نگاه به کار می افتد یعنی آنچه را دیده می بیند، دل طلب می کند و چون امکان رسیدن به آنچه دیده شده فراهم نمی شود؛ افسردگی و رنجوری عاید انسان می شود.
از فحوای حدیث رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ که فرمود: «همه چشمها روز قیامت گریانند جز سه چشم: چشمی که از ترس خدا بگرید، چشمی که از نامحرم فرونهاده شود، چشمی که در راه خدا (و پاسداری از کیان اسلام) شب زنده دار باشد, فهمیده می شود که علاوه بر حسرت دنیوی, فرد چشم چران در آخرت از فرط حسرت و پشیمانی چشمانی گریان خواهد داشت. (بحارالانوار، ج 101، ص 35).
- به خطر افتادن امنیت و سلامت جامعه: در واقع، نگاه های آلوده، مسموم و شهوت انگیز، آتش درون را شعله ور می سازد که فرایند و محصولی جز فحشا، سیاهی دل؛ مشکلات و نارسایی های اجتماعی، نخواهد داشت. چشم چرانی دام شیطانی، بذر شهوت و رویشگاه فسق و فجور است که دل را می لرزاند، آرامش و ثبات را سلب نموده و باعث هرج و مرج و فتنه و فساد در جامعه می شود.
لذا چشم چرانی، این تیر مسموم و زهرآلود شیطانی اگر بدون قید و بند، رها شود یقیناً سلامت و امنیت طرفین را به خطر می اندازد. جوان و نوجوانی که دسترسی به سایتها و شبکه های ماهواره ای دارد اگر دستور اسلام را رعایت نکرده و نگاهش را کوتاه نکند و از طرف دیگر، کسانی که باید حجاب و پوشش اسلامی را رعایت کنند، رعایت نکنند، چشم وی به صحنه های شهوت انگیز خواهد افتاد، و نیروی قدرتمند شهوت به جوشش و غلیان آمده و تحریک خواهد شد، درچنین شرایط حساس و خطرناکی، این جوان، یا باید به عیاشی، فساد و تجاوزگری روی آورد و به خواسته های قوه شهوانی جواب مثبت دهد و امنیت خود و دیگران را به خطر اندازد، و یا با تخیل و تصور، با حالت افسرده و پریشان، زندگی بیمار گونه خود را ادامه داده آسایش و آرامش خانواده را برهم زند.
- ایجاد نگرانی و اضطراب: آنچه از مجموع آیات، روایات و تجربیات کارشناسان مسائل دینی به دست می آید این است که، چشم چرانی های هوس آلود، بی بند و باری بعضی خانواده ها و فراوانی شبکه های ارتباطی فاسد، از جمله عوامل مؤثر در ایجاد اضطراب ونگرانی افراد و خانواده ها و هرج و مرج و ناامنی در جامعه به حساب می آید. امام علی(ع) می فرماید: «کسی که نگاهش را کاهش دهد، قلبش آرام می گیرد.»( غررالحکم و درر الکلم، ج5، ص 449). و نعمتی بالاتر از آرامش قلب، وجود ندارد. این موهبت بزرگ اگر در اعضا و افراد جامعه، محقق شده و تجلی پیدا کند، جامعه نیز به طبع اعضا و افراد خود، دارای امنیت و آرامش خواهد شد.
ز دست دیده و دل هر دو فریاد / که هر چه دیده بیند دل کند یاد.
- عذاب اخروی: علاوه بر ابتلا به عواقب دنیوی، «چشم ناپاک» از عذاب و شکنجه الهی نیز بی نصیب نمی ماند. رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: «آن که چشمانش را از نگاه به زن نامحرم پر کند، روز قیامت، خداوند چشمانش را با میخ های آتشین و از آتش پر کند، تا وقتی که به حساب مردم رسیدگی کند، سپس امر می شود که او را به جهنم ببرند؛ »( ثواب الاعمال، ص 338).

«چشم پاکی و نتایج آن»
هر یک از اعضای بدن مؤمن نسبت به عبادت پروردگار متعال وظیفه خاصی بر عهده دارد که اگر بدان وظیفه عمل کرد، آثار ولایت و تاثیر در او ظاهر می شود.
چشمی که به نگاه حرام آلوده نگردد، سبب برکات زیر می گردد:
- دیدن شگفتیها و باز شدن چشم باطن: رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: (چشمهایتان را (از نامحرم) بپوشانید تا عجایب و شگفتیها را ببینید. بحارالانوار، ج 101، ص 41).
- راحتی قلب: امام علی ـ علیه السلام ـ فرمود: «آنکه از نامحرم چشم خود را فرو نهاد، قلبش را راحت کرده است» (شرح غررالحکم، آمدی،‌ج 5، ص 449).
- نیک خویی:‌ همچنین آن حضرت فرمود: «کسی که نگاه هایش کنترل شود، صفاتش نیکو گردد؛ (میزان الحکمه، ج 10، ص 7).
- پاداش الهی: امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: «هر کسی زنی را ببیند و بلافاصله دیده اش را به آسمان بدوزد یا چشم فرو بندد، چشم باز نگرداند مگر اینکه خداوند حوریان بهشتی را به عقد او در آورد؛( بحارالانوار، ج 101، ص 37).
- چشیدن شیرینی ایمان: پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: «نگاه (به نامحرم) تیر زهرآلودی از تیرهای شیطان است و هر کس آن را از ترس خدا ترک کند، خداوند چنان ایمانی به او عطا کند که شیرینی اش را در دل خویش احساس کند؛ (بحارالانوار، ج 101، ص 38).
- بروز صفت شجاعت: «شجاع ترین مردم کسی است که بر خواهش نفسانی اش چیره شود؛ اَشْجَعُ النّاسِ مَنْ غَلَبُ هَواهُ؛ (نهج‌ الفصاحه، پاینده، حدیث 299، ص 58).